polski
Klej stolarski - Klasyk w warsztacie
Czy dzisiaj używałeś już kleju stolarskiego?
Kleje stolarskie są klasykiem w warsztacie. Jednak są pewne kwestie, które należy wziąć pod uwagę. Czy wiesz że kontakt z żelazem może spowodować niebieskie zabarwienie drewna? Lub że czas na zużycie kleju zależy od temperatury otoczenia? Ponadto zawartość formaldehydu zawsze jest problemem. Z tego powodu oferujemy także kleje o niskiej zawartości formaldehydu.
Pokaż wszystkie kleje stolarskie
Kleje stolarskie to kleje dyspersyjne, którą bazą jako środek wiążący jest PVA. Termoplastyczny klej dyspersyjny jest stosowane do klejenia miękkich i twardych drewien, powierzchni HPL, rowków oraz do klejenia blokowego, korpusowego i montażowego.
Kleje na bazie wody przywierają fizykalnie podczas suszenia. Woda wyparuje z fugi i/lub wchłania się w przedmiotach obrabianych. Kleje stolarskie są potrzebne do różnorodnych zastosowań w stolarstwie, jak na przykład do klejenia drewna litego, powierzchni HPL oraz do klejenia blokowego lub montażowego. W ten sposób uzyskają dobrą wytrzymałość. Przy dodaniu środków utwardzających mogą być dodatkowo zwiększone właściwości kleju. Firma OSTERMANN oferuje kleje i środki utwardzające różnych producentów do różnych przedmiotów obrabianych i zastosowań. Nasz klej stolarski REDOCOL Kombicoll Super-N jest teraz dostępny w ulepszonym wiaderze. Nowy kurek ułatwia pracę i zapewnia łatwą obsługę.
Grupy obciążeń klejów stolarskich: D1 do D4
Jedna z najważniejszych klasyfikacji klejów stolarskich to grupa obciążeń zgodnie z DIN EN 204. Mówi nam coś o odporności kleju na wodę oraz daje wnioski, kiedy ewentualnie należy zastosować inne kleje (np. PUR).
Drzwi wewnętrzne, meble oraz obudowy
Obróbka kołków, maks. wilgotność drewna 15%
Meble do salonu i biura
Działanie odpływającej wody lub wody kondensacyjnej i/lub okazjonalnej wysokiej wilgotności powietrza oraz wzrostu wilgotności drewna do 18%.
Meble do kuchni i łazienki i schody
Obszar wewnętrzny z częstym, krótkotrwałym działaniem odpływającej wody lub wody kondensacyjnej i/lub okazjonalnej wysokiej wilgotności powietrza.
Zastosowania w aranżacji zewnętrz: okna, drzwi zewnętrzne, schody
Działanie odpływającej wody lub wody kondensacyjnej i/lub okazjonalnej wysokiej wilgotności powietrza. W obszarze zewnętrznym narażony na warunki atmosferyczne z odpowiednią ochroną powierzchniową.
Przebijanie kleju to pojęcie znane każdemu stolarzowi i towarzyszy najczęściej przy fornirowaniu. Jak można tego uniknąć, lub przynajmniej zredukować?
Do dyspozycji są różne możliwości. Z jednej strony można zredukować nacisk i nakładać klej nieco gęściej. Ważna jest tu nakładana ilość. Zazwyczaj wystarcza około 90 do 100 g na m². Powierzchnie wysoko wsysające potrzebują około 120 g na m².
Prosta próba z palcem pokazuje czy to odpowiedna ilość kleju: Jeżeli po rysowaniu palcem pozostają ślady na powierzchni klejowej, ilość jest za duża. Jeśli klej się przebije, trzeba od razu potraktować powierzchnie ciepłą wodą i szmatką lub szczotką. Im szybsza reakcja po prasowaniu, tym lepiej to działa.
Zazwyczaj kleje stolarskie mają wartość pH pomiędzy 3 i 5. Przy takiej wartości są one klasyfikowane jako wodny, kwaśny roztwór, który może powodować zblaknięcie pewnych gatunków drewna (np. dąb).
Profilaktycznie można dokonać próbnych klejeń. Alternatywą jest stosowanie klejów stolarskich o neutralnej wartości pH. W ten sposób ryzyko zblaknięcia jest znacznie zredukowane.
Im większa lepkość, tym gęstszy (mniej płynny) jest klej, im niższa lepkość, tym rzadszy (płynny).
Wysokolepki - gęsty - ciągliwy - np. miód
Niskolepki - rzadki - płynny - np. woda
Czas dociskania to czas potrzebny do uzyskania wymaganej minimalnej wytrymałosci. Czas dociskania zależy od gatunku drewna oraz temperatury dociskania:
- Drewna twarde jak również drewna zawierające np. żywicę i olej, wymagają dłuższego czasu dociskania
- Większe temperatury skracają minimalny czas dociskania
